Հայերեն

վանկեր՝ ա•ռու•ա•կոս 

Գոյական

  1. (նորբ․) առու(ներ) և ակոս(ներ) ◆ Ձին փռնգում էր, ծամում լկամները, անհանգիստ պտտվում տեղում, առուակոս խառնում իրար Մ․ Գալշոյան, Պ,167։

Աղբյուրներ խմբագրել