ասկետիզմ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɑskɛˈtizm]

վանկեր՝ աս•կե•տիզմ 

Ստուգաբանություն

1. [հուն՝․ askesis վարժություն, սխրանք]
2. [հուն. askeo- վարժվել]

1. կյանքի բարիքներից, հաճույքներից հրաժարում, մերժում, իր մեջ բնական ցանկությունների և մղումների արհեստական ճնշում
2. (բրգ․) բարոյական սկզբունք, որը մարդկանց պատվիրում է ինքնամոռացություն, հրաժարում աշխարհիկ բարիքներից և հաճույքներից, զգայական ձգտումների խեղդում՝ հանուն ինչ-որ սոցիալական նպատակների կամ բարոյական ինքնապահպանման ձեռքբերման

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Յու․ Ա․ Բախնիկին, Մ․ Ս․ Բելենկի, Ա․ Վ․ Բելով և ուրիշ․։ Մ․ Պ․ Նովիկովի խմբ․, Աթեիստի գրպանի բառարան («Հայաստան» հրատարակչություն), Երևան, 1983 — 308 էջ։
• Խմբագրությամբ Ի․ Ս․ Կոնի, Բարոյագիտական բառարան, Երևան, ««Հայաստան» հրատարակչություն», 1985 — 200 էջ։
• Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։