բարոյագիտություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɑɾɔjɑɡitutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ բարոյագիտութիւն
վանկեր՝ բա•րո•յա•գի•տութ•յուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելհուն․ deon, deontos` «անհրաժեշտություն» + logos` «գիտություն» հուն․ ethika, ethos- սովորույթ
Բացատրություն
- (ֆզլգ․) գիտություն իրավունքների և պարտականություն, բարոյականության մասին
- (բժշկ․) բուժաշխատողների մասնագիտական էթիկա, բուժհամակազմի վարքականոններ
- փիլիսոփայական ուսմունք բարոյականության՝ որպես գիտակցության ձևերից մեկի մասին, էթիկա ◆ Բարոյագիտությունը արտացոլում և հաստատում է տվյալ հասարակության մեջ մարդկային վարքագծի նորմաներն, սկզբունքները։
- տե՛ս բարոյախոսություն
- (բրգ․) փիլիսոփայական գիտություն, որի ուսումնասիրության օբյեկտը բարոյականությունն է
Հոմանիշներ
խմբագրել- բարոյաբանություն, բարոյախոսություն, էթիկա (փիլիսփայական ուսմունք բարոյականության՝ որպես գիտակցության ձևերից մեկի մասին, ինճպես նաև նրա էության և ծագման մասին)
- տե՛ս բարոյականություն
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Սիլվա Ամիրյան, Արտաշես Մարտիրոսյան, Ֆիզիոլոգիական տերմինների հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն բառարան-տեղեկատու (ԵՊՀ հրատարակչություն), Երևան, 2013 — 704 էջ, ISBN 978-5-8084-1819-6։
- Խմբագրությամբ Ի․ Ս․ Կոնի, Բարոյագիտական բառարան, Երևան, ««Հայաստան» հրատարակչություն», 1985 — 200 էջ։
- Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։