Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [bɑɾɔjɑɡitutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ բարոյագիտութիւն

վանկեր՝ բա•րո•յա•գի•տութ•յուն 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

հուն․ deon, deontos` «անհրաժեշտություն» + logos` «գիտություն» հուն․ ethika, ethos- սովորույթ

Բացատրություն

  1. (ֆզլգ․) գիտություն իրավունքների և պարտականություն, բարոյականության մասին
  2. (բժշկ․) բուժաշխատողների մասնագիտական էթիկա, բուժհամակազմի վարքականոններ
  3. փիլիսոփայական ուսմունք բարոյականության՝ որպես գիտակցության ձևերից մեկի մասին, էթիկա ◆ Բարոյագիտությունը արտացոլում և հաստատում է տվյալ հասարակության մեջ մարդկային վարքագծի նորմաներն, սկզբունքները։
  4. տե՛ս բարոյախոսություն
  5. (բրգ․) փիլիսոփայական գիտություն, որի ուսումնասիրության օբյեկտը բարոյականությունն է

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. բարոյաբանություն, բարոյախոսություն, էթիկա (փիլիսփայական ուսմունք բարոյականության՝ որպես գիտակցության ձևերից մեկի մասին, ինճպես նաև նրա էության և ծագման մասին)
  2. տե՛ս բարոյականություն

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Սիլվա Ամիրյան, Արտաշես Մարտիրոսյան, Ֆիզիոլոգիական տերմինների հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն բառարան-տեղեկատու (ԵՊՀ հրատարակչություն), Երևան, 2013 — 704 էջ, ISBN 978-5-8084-1819-6։
  • Խմբագրությամբ Ի․ Ս․ Կոնի, Բարոյագիտական բառարան, Երևան, ««Հայաստան» հրատարակչություն», 1985 — 200 էջ։
  • Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։