ասմունք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑsmuŋkʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ աս•մունք
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- արձակ ու չափածո երկերի գեղարվեստական ընթերցման կամ արտասանության արվեստը
- արձակ և չափածո գեղարվեստական երկերի ընթերցանություն
- արտասանելու՝ խոսելու եղանակ
- Արարատյան, Թբիլիսի, Ղարաբաղ, Նոր Նախիջևան, Վան՝ ասված խոսք, ասույթ, ասելիք ◆ Օպեր ասմունքը մունք գիդըմ չընք հինչ ա։ Սահակ Ամատունի ◆ Իմ ասմունքս դա չի։ (Ակսել Բակունց)
- խոսակցության նյութ դարձած, ասած ◆ Կոզի հարյուր խոսող ընի, քյընյում ըմ իմ ասմունք յարեն։ Ահ
- Արարատյան, Ղարաբաղ, Մուշ, Վան, Ուրմիա՝ նույնն է՝ ժամասացություն ◆ Տերտեր․․․ կթողնի ժամ ուր ասմունքի խետ, կփախնի տյուս։ (Գ․Շերենց)
- գեղարվեստական ասմունք, արձակ և չափածո երկերի գեղարվեստական արտասանության արվեստ, էստրադայի ինքնուրույն ժանր
Հոմանիշներ
խմբագրել- ընթերցմունք
- տե՛ս ժամասացություն
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Լևոն Հախվերդյան, Թատերագիտական բառարան, Երևան, «Հայաստան հրատարակչություն», 1986 — 208 էջ։