ասություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑsutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ասութիւն
վանկեր՝ ա•սութ•յուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- բառ
- ասացվածք
- Արարատյան՝ խոսք, զրույց ◆ Հը,— ասեց, ի՞նչ ա ասությունը։ ՀժՀք
- ասելը
- համառոտ, բայց խորիմաստ դատողություն՝ միտք՝ արտահայտություն
- տե՛ս ասույթ
- գործածված է ասույթ, բան, բառ, նշանակություն
- տե՛ս ասույթ
Հոմանիշներ
խմբագրել- ասացվածք
- ասություն, աֆորիզմ, համառոտ, բայց խորիմաստ դատողություն՝ միտք՝ արտահայտություն
- տրամաբանության մեջ՝ դատողության ձևականացված արտահայտություն, որ գնահատվում է ճշմարտային արժեքի տեսակետից
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։