Հայերեն

վանկեր՝ աստ•ղա•թիվ 

Ածական

  1. (նորբ․) (փխբ․) աստղերի չափ՝ անհաշվելի, անթիվ, անհամար ◆ Ու իջանք, որպես սուրբ խղճի նշխար՝ դեպի դեռ այրող սպին վշտերի, դեպի Վան, Բիթլիս, դեպի հուշաշխարհ, դեպի աստղաթիվ զոհերն իմ անհետ Հովհաննես Շիրազ

Աղբյուրներ

խմբագրել