Հայերեն

վանկեր՝ ա•վա•զա•խ(ը)ր•վել 

Բայ

  1. (նորբ․) ավազի մեջ խրվել ◆ Շուռումուռ եկած ջղաձգվելով` Ավազախրված, խեղդվող ձկան պես։ Պարույր Սևակ

Աղբյուրներ

խմբագրել