Հայերեն

վանկեր՝ ա•տամ•նա•բույս 

Բացատրություն


  1. (խոհր․) անուշահոտ ուտելի բույս, որը թթու են դնում, գմուկ, տահունակ, ճրագախոը
  2. չորացրած և պահված կանաչի
Արտահայտություններ
խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել