Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑɾdɑɾɑmtutʰˈjun]

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. (բրգ․) մարդուն բնորոշ բարոյական այնպիսի հատկություն, որն իր համար կանոն է դարձրել ասել ճշմարտությունը, չթաքցնել այլ մարդկանցից և իրենից գործերի իրական վիճակը


Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Խմբագրությամբ Ի․ Ս․ Կոնի, Բարոյագիտական բառարան, Երևան, ««Հայաստան» հրատարակչություն», 1985 — 200 էջ։