Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ափ•սո•սալ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բայ

  1. ցավ զգալ հատկապես մի բան գլուխ չգալու առթիվ, ցավել ◆ Եվ չէր ափսոսում թողած, անցածին։ (Ավետիք Իսահակյան) ◆ Նրա վաղաժամ մահն ափսոսացին: Հովհաննես Թումանյան
  2. զղջալ ◆ Հետո միայն սթափվեց, ափսոսում էր արածի համար։ (Գարեգին Սևունց)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. ցավել, թշալ (գվռ․), ափսոսը գալ, գլուխը ծեծել, գլուխը շարժել (ժաժ տալ), գլուխը տանել-բերել (տարուբերել)
  2. խնայել, ափսոսը գալ
  3. տե՛ս զղջալ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Թարգմանություններ

խմբագրել