բախտազուրկ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɑχtɑˈzuɾk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ բախ•տա•զուրկ
Ածական
- բախտից, երջանկությունից զուրկ, դժբախտ ◆ Ես պիտի ծաղկեմ բախտազուրկ, անճար։ Անդրանիկ Ծառուկյան
Հոմանիշներ
խմբագրելտե՛ս դժբախտ
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Գոյական
- դժբախտ մարդ, անբախտ անձ ◆ Պողոսն այսօր այդ բախտազուրկի անունով է ինձ սպառնալիքներ կարդում։ (Պերճ Պռոշյան)
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։