բակլա
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɑkˈlɑ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ բակլայ
վանկեր՝ բակ•լա
Ստուգաբանություն
խմբագրելՓոխառություն՝ արաբերեն baqla:
Գոյական
- լոբազգիների ընտանիքին պատկանող պարենային և կերային բույս ◆ Գետից այն կողմը նրանց հայրական բոստաններն էին՝ բակլայի, կարտոֆիլի և դդումի անսպառ բերքով։ (Ակսել Բակունց)
- այդ բույսի ունդը
- (աշխգր․) բակլազգինների ընտանիքին պատկանող մկիմյա խոտաբույս
- (խոհր․) կանաչ-խակ վիճակում ունդերից պատրաստում Են ապուրներ, աղցաններ, առանձին կերակուրներ, խավարտներ, թթու դնում, պահածոյացնում
Հոմանիշներ
խմբագրել- եգիպտոլոռ (բսբ․), գերմաստ, գերմիկ (լոբազգիների (ընդավորների) ընտանիքին պատակնող բույս և նրա ունդը)
- կլմպոտիկ (թիթեռնածաղկավորների ընտանիքին պատկանող բույս)
Արտահայտություններ
խմբագրել- առաջնորդը ես եմ, բակլան խաշած եմ ցանում - տե´ս քմահաճ, քեֆս ինչ ուզի՝ այն կանեմ, տերը ես եմ
- բակլայի ջուր դառնալ - դաժան կերպարանք ունենալ
- բակլայի պատիճ
- բակլայի հատիկ
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Գրգեարյան Հ․Ղ․, Հարությունյան Ն․Մ․, Տնտեսական աշխարհագրության տեղեկատու բառարան (խմբ. Ավագյան Գ․Ե․), Երևան, ««Լույս» հրատարակչություն», 1982 — 408 էջ։
- Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։