Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [bɑnɑkɑnutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ բանականութիւն

վանկեր՝ բա•նա•կա•նութ•յուն 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

Բացատրություն

  1. (ֆզլգ․) մարդու իմացական գործունեության բարձրագույն աստիճան՝ տրամաբանորեն մտածելու, երևույթների իմաստն ու կապը, աշխարհի և հասարակության օրենքները հասկանալու և դրանք փոփոխելու ունակություն
  2. բանական լինելը, բանականի հատկությունը
  3. խորհելու և խոսելու կարողություն
  4. (նորբ․) խելք, մտածողության կարողություն, դատողություն ◆ Նա հույսը դրել էր ավելի խիզախության, քան բանականության վրա։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ Զարմանում են գիտնականները, թե որտեղից է ծղրիդին… խելք ու բանականություն։ Հովհաննես Թումանյան

Հոմանիշներ

խմբագրել
  • գիտակցություն, գիտակցականություն, տրամաբանություն, դատողություն, դատողականություն, մտածողություն, մտածողականություն, ողջախոհություն, խելք, միտք, ինտելեկտ, բանական լինելը, բանականի հատկություն, խորհեկու և խոսելու կարողություն, մարդուն հատուկ ճանաչողության բարձրագույն ունակություն
  • տե՛ս դատողանակություն և բանականություն

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Սիլվա Ամիրյան, Արտաշես Մարտիրոսյան, Ֆիզիոլոգիական տերմինների հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն բառարան-տեղեկատու (ԵՊՀ հրատարակչություն), Երևան, 2013 — 704 էջ, ISBN 978-5-8084-1819-6։
  • Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։
  • Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։