բանակռիվ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɑnɑkˈriv]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ բանակռիւ
վանկեր՝ բա•նա•կ(ը)•ռիվ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- (նորբ․) բանավեճ,դիսկուսիա
- գրավոր կամ բանավոր վեճ որևէ կարգի (գրական, գիտական, քաղաքական և այլն) խնդիրների մասին
- տե՛ս բանավեճ, վիճաբանություն ◆ Ես զզված եմ միայն անազնիվ բանակռվից։ (Ղազարոս Աղայան)
- (հզվդ․) խոսք ու զրույց, վեճ, վիճաբանություն ◆ Այս միջոցին մի թեթև բանակռիվ պատահեց երկու ամուսինների մեջ։ Ագապ
Հոմանիշներ խմբագրել
տե՛ս բանավեճ
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։