բանացնել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɑnɑt͡sʰˈnɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ բա•նաց•նել
Ստուգաբանություն խմբագրել
Բայ
- աշխատեցնել, տե՛ս բանեցնել ◆ Երևացող քարերը տարել, բանացրել էին։ (Մուրացան) ◆ Դրան բանացրա, անկյալ ա երևում։ Սահակ Ամատունի
- շահագործել, գործարկել ◆ Հիմի ո՞վ ա ձեր ջաղացները բանացնում։ (Ձեռագիր)
- գործադրել, օգտագործել ◆ Ջուրը քիչ-քիչ բանացրա, բերող չկա։ (Հրաչյա Աճառյան) ◆ Ընչանք բերնին լեզու ու ձեռին հունար կար, բանացրեց։ (Ձեռագիր)
- Նոր Նախիջևան, Պոլիս՝ վերքի վրա զանազան նյութեր դնելով՝ թարախը հանել
Հոմանիշներ խմբագրել
Արտահայտություններ խմբագրել
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ խմբագրել
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։