բառարանապաշտ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [bɑrɑɾɑnɑˈpɑʃt]

վանկեր՝ բա•ռա•րա•նա•պաշտ 

Գոյական

1. (նորբ․) բառարան պաշտող՝ սիրող ◆ Նա բառարանապաշտ էր։

Թարգմանություն

• ռուսերեն՝
• անգլերեն՝
• լատիներեն՝

Աղբյուրներ

• Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։