բարգավաճ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [bɑɾɡɑˈvɑt͡ʃ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բար•գա•վաճ 

Ստուգաբանություն

Փոխառություն իրանական աղբյուրից. հմմտ. սողդերեն brγ’wcy «երջանիկ, ունևոր»։

Ածական

1. պերճ, փառահեղ, բարեկարգ, շեն, ծաղկուն ◆ Ու ողջ երկիրը, առատ, բարգավաճ, Ալան-թալանի մոխիր էր դարձել։ (Հակոբ Հակոբյան)
2. ծաղկած, զարգացած

Հոմանիշներ

1. տե՛ս ծաղկուն
2. տե՛ս փարթամ

Արտահայտություններ

1. բարգավաճ երկիր
2. բարգավաճ լինել - բարգավաճել, փթթել, ծաղկել ◆ Սասումը քեզնով օր օրի վրա ծաղկի, շենանա, բարգավաճ լինի և պայծառ մնա։

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ prosperous, palmy, thrifty գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ цветущий (ru) ‎(cvetuščij), преуспевающий (ru) ‎(preuspevajuščij) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։