ծաղկուն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡sɑʁˈkun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ծաղ•կուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- ծաղկունքով ու կանաչով պատված ◆ Ծաղկուն հանդեր։
- ծաղիկներ արձակած, ծաղիկները փթթած՝ բացված ◆ Ծաղկուն դեղձենի։
- (փխբ․) փարթամորեն աճած ◆ Ծաղկուն թթաստան։
- (փխբ․) թարմագեղ ու բարեկազմ, լավ զարգացած մարմնով ◆ Ծաղկուն կին։
- (փխբ․) երիտասարդական, մատաղ, դեռատի ◆ Ծաղկուն հասակ։
- (փխբ․) զարգացած, բարգավաճ ◆ Ծաղկուն տնտեսություն՝ մշակույթ։
- (փխբ․) ծաղկանկարներով զարդարված (հյուսված, նկարված, քանդակված)։ Ծաղկուն գորգ՝ մատյան։
- (փխբ․) ծաղկի նմանվող, համատարած սփռված՝ տարածված և որոշակի փայլով՝ երանգով աչքի զարնող ◆ Ծաղկուն ձյուն։ ◆ Հրապարակը բռնել էր դրոշների ծաղկուն կարմիրը։
- (փխբ․) շքեղ, պերճ, ճոխ ◆ Ծաղկուն ոճ։
- (փխբ․) հաճելիորեն երևացող՝ դրսևորվող՝ արտահայտվող, փայլող, ցոլացող (ժպտի՝ ուրախության և այլնի մասին) ◆ Ներս մտավ Կալիոպին՝ ծաղկուն ժպիտը դեմքին։ (Վ. Դաքեսյան)
Հոմանիշներ
խմբագրել- տե՛ս ծաղկազարդ
- տե՛ս ծաղկաշատ
- տե՛ս փթթուն
- տե՛ս փարթամ
- տե՛ս մատաղ, երիտասարդական
- տե՛ս ծաղկանկար
- տե՛ս շքեղ, պերճ
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։