Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բա•րե•հո•գի

Ստուգաբանություն խմբագրել

հոգով բարի, բարի հոգի ունեցող, բարեմիտ, բարեսիրտ ◆ Ծիծաղեց նա [Թումանյան] իրեն հատուկ բարեհոգի ծիծաղով։ Ստեփան Զորյան ◆ Բաղյանը բարեհոգի ժպիտով նայեց Գուրգենյանին։ (Բոգդան Վերդյան)
անվճռական, թերությունների նկատմամբ աչք փակող, թերություններ հանդուրժող, թուլակամ, համակերպվող
(հնց․) նույնն է՝ լուսահոգի

Բաղադրյալ բառեր
բարեհոգորեն բարեհոգություն

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ mellow, clever, placable գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ мягкий (ru) ‎(mjaxkij), спелый (ru) ‎(spelyj), созревший (ru) ‎(sozrevšij) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։