բարեձևություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɑɾɛd͡zɛvutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ բա•րե•ձե•վութ•յուն
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- բարեձև լինելը, վայելչաձևություն, լավ կազմվածք ունենալը ◆ Արևելքում մարմնի բարեձևությունը շատ անգամ մարդու առաջադիմության պատճառ է դառնում։ (Րաֆֆի)
- բարեկարգություն, բարեզարդություն,
- արտաքուստ բարի ձևանալը, կեղծավորություն
Հոմանիշներ խմբագրել
- վայելչաձևություն, վայելչակերպություն, վայելչատեսություն, բարեկերպություն, բարետեսություն, ազվնակերպություն, ազնվատեսություն, ազնվաձևություն, ազնվաշքություն, բարեշքություն, գեղեցկաձևություն, գեղեցկակերպություն, գեղեցկատեսություն, պատշաճատեսություն, (բնստ․) քաջաձևություն, քաջատեսություն, քաջակերպություն (բարեձև լինելը)
- տե՛ս բարեկազմություն
- տե՛ս բարեզարդություն
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։