բարիք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɑˈɾikʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ բա•րիք
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- մարդու նյութական պահանջմունքների բավարարմանը ծառայող սպառման առարկաների ընդհանուր անունը ◆ Պետք է սրբությամբ պահպանել ու հարստացնել հայրենի բնությունը, բնության զարդը կազմող կենդանական աշխարհը, ինչպես նաև այն բոլոր բարիքները, որ տալիս է հայրենի երկիրը։
- այն ամենը, ինչ որ լավ, դրական, օգտակար է
- օգտակար գործ, արարք, բարի գործ, լավություն, բարերարություն ◆ Սահակ էֆենդիին բարիքներն այնքան մեծ են, որ չեն կրնար իրենց վարձատրությունը գտնել այս աշխարհի մեջ։ «Երևանյան օրեր»
- ունեցքվացք, հարստուստություն
- բարի, լավ բան ◆ Ես… բարիք կկամենայի իրեն։ (Գրիգոր Զոհրապ)
- ուտելիք - ծամելիք ◆ Հյուրերը… վայելում էին սեղանի բարիքները (Է. Զեդգինձե) (փխբ․)
- (բրգ․) ընդհանուր հասկացություն, որն օգտագործվում է առարկաների ու երևույթների գրական արժեքը նշանակելու համար
Հոմանիշներ
խմբագրել- արտադրանք, արդյունք, ասծու տված (մարդու նյութական պահանջմունքի նյութ, առարկա)
- տե՛ս բերք
- տե՛ս բարերարություն
- տե՛ս օգուտ
- տե՛ս ուտելիք
- տե՛ս հարստություն, ունեցվացք
Արտահայտություններ
խմբագրել- բարիք անել, գործել -
- լավություն անել ◆ Եթե դու ցանկություն ունես բարիք անելով շնորհապարտ կացուցանել ինձ, ապա ես կասեմ, թե ինչ բարիք եմ սպասում քեզանից։ (Մուրացան)
- բարեգործություն անել ◆ Ուզում է սիրել և բարիք գործել։ (Նար-Դոս) ◆ Բարեկամս պատասխանեց, թե զայն կնության առնողն մեծ բարիք մը պիտի գործեր։ Հակոբ Պարոնյան
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Խմբագրությամբ Ի․ Ս․ Կոնի, Բարոյագիտական բառարան, Երևան, ««Հայաստան» հրատարակչություն», 1985 — 200 էջ։
- Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։