բարձիթողություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɑɾd͡zitʰɔʁutʰˈjun]
վանկեր՝ բար•ձի•թո•ղութ•յուն
Ածական
Գոյական
- (նորբ․) բարձիթողի լինելը, բարձիթողի վիճակ, անուշադրության մատնվածություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։