բարձրագնա
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɑɾd͡zɾɑɡˈnɑ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ բարձ•րա•գ(ը)•նա
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- բարձր տեղեր կամ տեղերով գնացող, անցնող, բարձրից գնացող ◆ Իմ բարձրագնա լուսին։ Քուչակ
- (փխբ․) բարձրաթռիչք, դեպի բարձր թռչող, գնացող
- (փխբ․) բարձր, վսեմ, դեպի վեհը՝ ազնիվը ձգտող սլացող ◆ Նուա՛րդ, ների՛ր ինձ քո հոգով բարձրագնա։ (Նաիրի Զարյան)
- բարձրաբերձ (բնստ․)
Հոմանիշներ
խմբագրել- տե՛ս բարձրաթռիչ
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։