բարձրաղաղակ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɑɾd͡zɾɑʁɑˈʁɑk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ բարձ•րա•ղա•ղակ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Ածական
- բարձր աղաղակող, բարձր աղաղակ բարձրացնող, բարձր աղաղակելով, բարձրակոչ, բարձրագոչ
- բարձրաձայն խոսող, բարձր ձայն ունեցող ◆ Ես կերազեմ հայր Թրուպատուրը Հոմեր ու իր հսկաները բարձրաղաղակ։ (Ռուբեն Սևակ)
- (փխբ․) բացահայտ, ակնհայտ, ակներև, անվերապահ ◆ Այդ ձգտումը բարձրաղաղակ կապացուցեր մեր ժողովրդի հավաքական տրամադրությունը։ Զապել Եսայան
Հոմանիշներ խմբագրել
- տե՛ս բարձրաձայն
- տե՛ս բարձրաճիչ
- տե՛ս բարձրագոչ
Արտահայտություններ խմբագրել
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ խմբագրել
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։