Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բարձ•րա•միտ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Ածական

  1. մեծամիտ, ինքնահավան, ամբարտավան, գոռոզ, հպարտ ◆ Երկնային պետության տերը՝ Շի-Հոանգ-Տի Բողդիխանը, երկնքի պես հպարտ ու

բարձրամիտ, նստել էր փղոսկրե գահույքի վրա։ ԱԵ Որը պոետ, որը մեծ փիլիսոփա, Բարձրամիտ են, աշուղի գիրք չե՛ն կարդա։ (Ջիվանի)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. տե՛ս մեծամիտ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Թարգմանություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել