բարձրավանդակ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [bɑɾd͡zɾɑvɑnˈdɑk]

վանկեր՝ բարձ•րա•վան•դակ 

Գոյական

1. իր շրջապատի նկատմամբ բարձրադիր, որոշ հարթություն ունեցող բարձունք ◆ Վանքը շինված էր լեռնային դժվար մատչելի բարձրավանդակի վրա։ (Րաֆֆի) ◆ Նա գտնվում էր միջնաբերդի ստորոտում գեղադիր բարձրավանդակի վրա։
2. (աշխգր․) ծովի մակերևույթից առնվազն 200 մ բարձրության վրա տարածվող հարթավայր, սարահարթ
3. (հզվդ․) բարձրադիր, բարձր ◆ Բասենի բարձրավանդակ բլուրների վրա գարնանային եղանակ էր։ Վրթանես Փափազյան
4. (պաշտանվ․) տե՛ս սարահարթ

Հոմանիշներ

1. լեռնադաշտ
2. սարահարթ
3. լեռնաստան
4. լեռնաշխարհ
5. բարձրավայր
6. բարձրավանդ
7. բարձրագավառ
8. լեռնագավառ
9. սարավանդակ
10. (հնց․) սարավանդ
11. տհար
12. (բրբ․) սեգ

Արտահայտություններ

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ plateau, tableland, highland հունարեն՝ դանիերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ плоскогорье (ru) ‎(ploskogorʹje), плато (ru) ‎(plato) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Դ․Ս․ Չիլինգարյան, Ե․Լ․ Երզնկյան, Պաշտպանական-անվտանգային տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Գյումրի, «ՀՀ ՊՆ ռազմավարական հետազոտությունների ինստիտուտ», 2015 — 1196 էջ։