Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բա•րու•նակ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Հավանաբար կազմված է բար «պտուղ» (հմմտ. բարբառային բարատու, բարել, բարելի, բարեղեն, բարոտ, բարաթավ, որոնց մեջ բար-ն ունի այդ իմաստը) և ունակ բաղադրիչներից. Աճառյանը կարծում է, որ ոսկեդարյան շրջանում բարունակ կազմություն չպետք է լինի, բայց այդպիսի խիստ հակադրությունը կասկածելի է, ինչպես ցույց է տվել Վ. Առաքելյանը։

Գոյական

  1. Արարատյան՝ խաղողի որդի երկար ուռը, մատը ◆ Ձեր բաղերի բարունակներն ու տաշտակները քոքի վրա կմնան։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Արջի պես ջարդում-փշրում են, էլ ոչ անդալիս են թողնում, ոչ բարունակ։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Ձեր բաղերի բարունակներն ու տաշտակները քոքի վրա կմնան։ (Պերճ Պռոշյան)
  2. ծառի բնից կամ կոճղից բուսած ճյուղ
  3. (փխբ․) շառավիղ, սերունդ, հետնորդ

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. շիվ, ընձյուղ, շառավիղ, ուռ, ջով, տորր (ծառի բնից կամ կոճղից բուսած ճյուղ) (ժղ․)
  2. մատ, ուռ (խաղողի ճյուղ)
  3. տե՛ս սերունդ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Ածական

  1. բարունակից պատրաստած ◆ Քեզ երգելեն արյունեցան, խենթացան, յոթը վերքերն իմ բարունակ սրինգիս։ (Ռուբեն Սևակ)

Աղբյուրներ

խմբագրել