Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բ(ը)•բուկ

բբուկ1 խմբագրել

Մուշ, Նոր Բայազետ՝ մանր՝ թեթև փետուր, աղվափետուր ◆ Թեթև քու բբուկդ ածիլված ու խուզված է [ագռավի մասին] ըսի ապահովապես վատ մը չես։ Ռուբեն Զարդարյան ◆ Տանիս սարի կողը, ըմեն բբուկ կլցես։ ՀժՀք ◆ Ես իմ բբուկը կտամ քե։ Ահ
հավի կամ աքաղաղի կատար
հավի կամ աքաղաղի մորուք
Մուշ, Շիրակ՝ (կենդբ․) գլխին փետուրների ցցունք ունեցող փոքրիկ գորշագույն թռչուն ◆ Բբուկը, արոսը, դեղձանիկը, ծիծեռնակը թռան։ (Էմինեան ազգագրական ժողովածու)
Էջմիածին՝ (փխբ․) ցանցառ, թեթևսոլիկ, թեթևամիտ, խելքից պակաս ◆ Թորոսը բբուկ ա։ Սահակ Ամատունի

Բաղադրյալ բառեր
բբուկավոր

Թարգմանություն

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ••••

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։