բբուկ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bːuk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ բ(ը)•բուկ
բբուկ1
խմբագրելՍտուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- Մուշ, Նոր Բայազետ՝ մանր՝ թեթև փետուր, աղվափետուր ◆ Թեթև քու բբուկդ ածիլված ու խուզված է [ագռավի մասին] ըսի ապահովապես վատ մը չես։ Ռուբեն Զարդարյան ◆ Տանիս սարի կողը, ըմեն բբուկ կլցես։ ՀժՀք ◆ Ես իմ բբուկը կտամ քե։ Ահ
- հավի կամ աքաղաղի կատար
- հավի կամ աքաղաղի մորուք
- Մուշ, Շիրակ՝ (կենդբ․) գլխին փետուրների ցցունք ունեցող փոքրիկ գորշագույն թռչուն ◆ Բբուկը, արոսը, դեղձանիկը, ծիծեռնակը թռան։ (Էմինեան ազգագրական ժողովածու)
- Էջմիածին՝ (փխբ․) ցանցառ, թեթևսոլիկ, թեթևամիտ, խելքից պակաս ◆ Թորոսը բբուկ ա։ Սահակ Ամատունի
Հոմանիշներ
խմբագրել- կատար, կակաջ, ցցունք (հավի, աքաղաղի գլխին ցցված միսը) (ժղ․)
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
բբուկ2
խմբագրելՍտուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- Կեսարիա, Համշեն, Սասուն՝ կոկոն, բողբոջ
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
բբուկ3
խմբագրելՀայերեն
- ՄՀԱ՝ [bːuk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ••••
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- տե՛ս բուբու1
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։