Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բու•բու

բուբու1 խմբագրել

Խարբերդ, Ղարաբաղ՝ տե՛ս պուպու, հոպոպ ◆ Բուբուի պես ձեններ կտրավ։ Սահակ Ամատունի
Սեբաստիա՝ բու ◆ Ես և դուն, քոռ բուբուն։ (Կարապետ Գաբիկյան)
(փխբ․) մենակյաց, մեկուսացած ◆ Դու էթում ես քեզ հմար սեհրն անում, ինձ թողնում մենակ, բուբուի նման տանը նստած։ ՀժՀք ◆ Ի՞նչ բուբու բնավորություն ունի, ոչ ոքի հետ չի խառնվում։ (Ձեռագիր)

բուբու թռցնել, պուպու թռցնել - տե՛ս թրևել, անգործ լինել, պարապ-սարապ թրև գալ ◆ Ոչ մի բան չի անում, պուպու ա թռցնում։

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Վան՝ դեղին ծաղիկներով դաշտային խոտ, որի մատղաշ տերևները օգտագործում են իբրև աղցան, և որը կտրելիս կաթնանման հեղուկ է դուրս գալիս

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։