բուբու
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [buˈbu]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ բու•բու
բուբու1
խմբագրելՍտուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- Խարբերդ, Ղարաբաղ՝ տե՛ս պուպու, հոպոպ ◆ Բուբուի պես ձեններ կտրավ։ Սահակ Ամատունի
- Սեբաստիա՝ բու ◆ Ես և դուն, քոռ բուբուն։ (Կարապետ Գաբիկյան)
- (փխբ․) մենակյաց, մեկուսացած ◆ Դու էթում ես քեզ հմար սեհրն անում, ինձ թողնում մենակ, բուբուի նման տանը նստած։ ՀժՀք ◆ Ի՞նչ բուբու բնավորություն ունի, ոչ ոքի հետ չի խառնվում։ (Ձեռագիր)
Հոմանիշներ
խմբագրել- տե՛ս հոպոպ
Արտահայտություններ
խմբագրել- բուբու թռցնել, պուպու թռցնել - տե՛ս թրևել, անգործ լինել, պարապ-սարապ թրև գալ ◆ Ոչ մի բան չի անում, պուպու ա թռցնում։
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
բուբու2
խմբագրելՍտուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- Վան՝ դեղին ծաղիկներով դաշտային խոտ, որի մատղաշ տերևները օգտագործում են իբրև աղցան, և որը կտրելիս կաթնանման հեղուկ է դուրս գալիս
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
բուբու3
խմբագրելՍտուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- Սասուն՝ երեխայի խաղալիք
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։