Հայերեն

վանկեր՝ բ(ը)•լուր•վել 

Բայ

  1. (նորբ․) բլուր դառնալ՝ կուտակվել, մի տեղ հավաքվել ◆ Ես կզանգեի բոլոր բյուր զանգերն հայոց վանքերի, Թե որ տեսնեի բլուրվելն այսպես ձեր խեղճ գանգերի։ Հովհաննես Շիրազ

Աղբյուրներ

խմբագրել