Հայերեն

վանկեր՝ բ(ը)•կա•բորբ 

Գոյական

  1. (նորբ․) (բժշկ․) բկամասի գեղձի բորբոքում, անգինա ◆ Հղիության սկզբում ես հիվանդացա բկաբորբով։ Թրգմ

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։
  • Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։