բնակության թույլտվություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bnɑkutʰjɑn tʰujltvutʰˈjun]
Ստուգաբանություն
խմբագրելԲացատրություն
- (միգ․) պետության իրավասու մարմինների կողմից քաղաքացի չհանդիսացող անձին տրված փաստաթուղթ, որով հաստատվում է նրա՝ թույլտվության վավերականության ժամկետի ընթացքում տվյալ պետությունում ապրելու իրավունքը
- տե՛ս նաև թույլատրված ժամկետից երկար գտնվելը, թույլտվություն, բնակություն
Թարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Միգրացիայի ոլորտի տերմինների բառարան, Գյումրի, «Միգրացիայի Միջազգային Կազմակերպություն», 2013 — 175 էջ։
- Վ․Վ․ Փիլիպոսյան, Մարդու իրավունքների անգլերեն-ռուսերեն-հայերեն բացատրական բառարան («Երիտասարդ ինտելեկտուալների միություն» հիմնադրամի մատենաշար), Երևան, 1997 — 67 էջ։