բնություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bnutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ բնութիւն
վանկեր՝ բ(ը)•նութ•յուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- ամբողջ նյութական աշխարհը, այն ամենը, ինչ որ մարդու գործունեությամբ չի ստեղծվել
- երկիրը և այն ամենը, ինչ որ նրա մեջ է ու նրա վրա, օրգանական ու անօրգանական աշխարհը
- որևէ տեղի բնական տեսարանների՝ առանձնապես բուսական աշխարհի ամբողջությունը
- բնավորություն, բնույթ (հնց․)
- բնական հակում՝ մղում
- (բնապ․) այն ամենը, ինչ իր բազմազանությամբ հանդերձ գոյություն ունի աշխարհում
Հոմանիշներ
խմբագրել- բնաշխարհ, աշխարհ
- բուսաշխարհ
- տե՛ս բնույթ
- տե՝ս բնավորություն
Արտահայտություններ
խմբագրել- բնության (հարազատ) զավակ - քաղաքի կենցաղին՝ վարքուբարքին անհաղորդ մարդ
- բնության խնդիր (հնց․), (քրկն․) - բայական լրացում, որ գործողության հետ կապված է ոչ իբրև կրող, ոչ էլ իբրև ներգործող առարկա
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ս.Ա. Բալոյան, Բնապահպանական նշանակության տերմինների և բառակապակցությունների բացատրական բառարան, Երևան, «ՀՀ բնապահպ. նախ.-ն, Բնական պաշարների կառավ. և չքավ. նվազ. ծրագիր.», 2008 — 152 էջ։
- Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։
- Մ․Խ․ Պողոսյան, Ֆրանսերեն-հայերեն ագրոէկոլոգիական և անտառագիտական տերմինների համառոտ բառարան (ՀԳԱ), Երևան, 2005 — 144 էջ։