Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բ(ը)ռ•նաց•նել 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Բայ

  1. բռնել-ի պատճառական, բռնել տալ
  2. Արարատյան, Ղարաբաղ, Ջավախք՝ հարմարեցնել, սազեցնել, համապատասխանեցնել ◆ Թուղթը թղթի հետ բռնացրեց։ Սահակ Ամատունի
  3. նշան բռնել և արձակել (գնդակ, քար և այլն)
  4. հարմար առիթ գտնել, առիթն օգտագործել մի բան ասելու կամ անելու համար ◆ Ըսկի մի ասիլ, լավ բռնացրինք ու գործդ էլ դզինք։ (Ձեռագիր) ◆ Թե մարդ ես, փափախ ունես գլխիդ, պետք է ընկնես նրանց ետևից, որին որտեղ բռնացնես, շանսատակ անես։ (Անահիտ Սահինյան)
  5. տե՛ս բռնել
  6. համեմատել, բաղդատել ◆ Երկուսիս առած չթերը բռնացրինք։ Սահակ Ամատունի
  7. հանցանքի վայրում բռնել

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. տե՛ս հարմարեցնել, օգտագործել

Արտահայտություններ խմբագրել

  1. Արարատյան՝ պինդ բռնացնել - պնդել, ստիպել

Աղբյուրներ խմբագրել