Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բ(ը)ռ•նաց•նել

Ստուգաբանություն

բռնել-ի պատճառական, բռնել տալ
Արարատյան, Ղարաբաղ, Ջավախք՝ հարմարեցնել, սազեցնել, համապատասխանեցնել ◆ Թուղթը թղթի հետ բռնացրեց։ Սահակ Ամատունի
նշան բռնել և արձակել (գնդակ, քար և այլն)
հարմար առիթ գտնել, առիթն օգտագործել մի բան ասելու կամ անելու համար ◆ Ըսկի մի ասիլ, լավ բռնացրինք ու գործդ էլ դզինք։ (Ձեռագիր) ◆ Թե մարդ ես, փափախ ունես գլխիդ, պետք է ընկնես նրանց ետևից, որին որտեղ բռնացնես, շանսատակ անես։ (Անահիտ Սահինյան)
տե՛ս բռնել
համեմատել, բաղդատել ◆ Երկուսիս առած չթերը բռնացրինք։ Սահակ Ամատունի
հանցանքի վայրում բռնել

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ catch գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ застичь (ru) ‎(zastičʹ), застигнуть (ru) ‎(zastignutʹ), поймать (ru) ‎(pojmatʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։