Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ բռնուել

վանկեր՝ բռ•ն(ը)•վել 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Բայ

  1. բռնել-ի կրավորական և չեզոք
  2. մի բանով զբաղվել, մի բան անել սկսել ◆ զրույցի, վեճի բռնվել

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. կառչել, ակռել, ասռել, դեմ առնել (ընկնել)
  2. ընկնել, ձեռքն (ճանկն) ընկնել (մեկի), երկու վոտքով թակարդն ընկննել
  3. զբաղվել, տարվել մի բանով
  4. տե՛ս արգելակվել
  5. տե՛ս ձերբակալվել

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել