գահավեժ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɡɑhɑˈvɛʒ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ գահավէժ
վանկեր՝ գա•հա•վեժ
Կազմություն խմբագրել
Արմատ՝ գահ, հոդակապ՝ -ա-, արմատ՝ վեժ:
Ածական
- բարձունքից՝ բարձր տեղից դեպի ցած սրնթաց՝ շեշտակիորեն իջնող՝ ընկնող՝ թափվող ◆ Գահավեժ ջրվեժ։
- ուղղաձիգ ու բարձրաբերց ժայռեր ունեցող ◆ Դու անցել ես, չէ՞, Ռազմավիրական ճանապարհով… Ինչ սարսափ ու հիացք, այդ գահավեժ անդունդները, այդ ահավոր գագաթները։ (Նար-Դոս)
- (փխբ․) ցած գլորվող կործանող, կործանիչ
Գոյական
- բարձունքի գագաթ, գահավանդ ◆ Գիշերային խավարի մեջ նա ման էր գալիս ժայռերի գահավեժների վերա։ (Րաֆֆի)
- (փխնն․) (բնստ․) գահավիժում, անկում
- (փխբ․) արագընթաց ◆ Դեպքերը գահավեժ արագությամբ մը իրարու կհաջորդեին։ «Երևանյան օրեր»
Մակբայ
- անդունդ գլորվելով, գահավիժելով ◆ Գահավեժ գլորվել։
- բարձրից գցելով, բարձրից գլորելով ◆ Եթե կարողանամ, նույնիսկ դժոխքի հետ կմիանամ այդ անարժան թագավորին գահավեժ կործանելու համար։ (Մուրացան)
Հոմանիշներ խմբագրել
Արտահայտություններ խմբագրել
- գահվեժ անել - 1. ցած նետել, ցած գցել, 2. կործանել, տապալել ◆ Թագուհուն ոչ միայն գահավեժ են արել, այլև սպառնում են արտաքսել իր տերության սահմաններից։ (Շիրվանզադե)
- գահավեժ լինել - ցած նետվել, ընկնել ◆ Օրիորդը… մտրակեց իր ձին և ահագին բարձրությունից գահավեժ եղավ խորին անդունդի մեջ։ (Րաֆֆի)
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։