Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ գա•հըն•կեց

Ստուգաբանություն

գահից՝ իշխանությունից ընկած՝ տապալված, գահազուրկ եղած ◆ Իշխանը քսան տարիե ի վեր պատերազմի մեջ էր գահընկեց թագավորին հետ։ «Երևանյան օրեր»
(փխբ․) տապալված, կործանված
(փխբ․) գլորված, ցած ընկած
(փխբ․) (բնստ․) գահավեժ

բարձր տեղից վայր ընկած՝ վայր ընկնելով, գլորվելով ◆ Վշտի ժայռից ես գահընկեց ընկա հովիտ ծաղկազարդ։ (Շուշանիկ Կուրղինյան)

գահընկեց անել - գահից գլորել, իշխանությունից զրկել, տապալել ◆ Երիտասարդ Աբասը միանում է յուր աներոջ հետ՝ հարազատ եղբորը գահընկեց անելու կամ նրան սպանելու համար։ (Մուրացան)
գահընկեց լինել - գահից գլորվել, իշխանությունը կորցնել, իշխանությունից զրկվել ◆ Աշխարհը տակնուվրա եղավ այս չորս տարվա ընթացքում, թագավորներ գահընկեց եղան, հարուստներ սնանկացան։ (Գարեգին Սևունց)

Բաղադրյալ բառեր
գահընկեցություն

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ deposed գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ свергнутый с престола (ru) ‎(svergnutyj s prestola), низвергаясь (ru) ‎(nizvergajasʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։