Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ գաղթել

վանկեր՝ գաղ•թել 

Կազմություն

խմբագրել

Արմատ՝ գաղթ, վերջածանց՝ -ել:

Բայ

  1. հայրենի երկրից հեռանալ և բնակություն հաստատել այլ երկրում, գաղթական դառնալ ◆ Մի զարհուրելի խռովություն, մի աղետալի իրարանցում տիրել էր ամբոխի վրա․ մի գիշերվա ընթացքում պետք է գաղթեին։ (Րաֆֆի)
  2. (փխբ․) չվել
  3. (հնց․) բնակավայրը մշտապես կամ ժամանակավորապես փոխել ◆ Գարնան սկզբից բնակիչները իրենց հոտերի հետ գաղթում էին դեպի հեռավոր սարերի արոտները։ (Րաֆֆի)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. արտագաղթել, տարաբնակվել, արտաբնակվել, օտարաբնակվել
  2. բռնագաղթել
  3. պանդխտել

Արտահայտություններ

խմբագրել


Աղբյուրներ

խմբագրել