գաղութարար
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɡɑʁutʰɑˈɾɑɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ գաղութարար
վանկեր՝ գա•ղու•թա•րար
Ստուգաբանություն խմբագրել
Ածական, գոյական խմբագրել
- ուրիշ երկիր գաղութի վերածող, գաղութ ստեղծող (երկիր, պետություն) ◆ Ահա և ինքը՝ Աբադանը, ամբողջ աշխարհում հայտնի, ձվաձև մի կղզու վրա տեղավորված քաղաքը՝ անգլիական գաղութարարների ոսկու շտեմարանը։ (Գարեգին Սևունց)
Հոմանիշներ խմբագրել
- գաղութակալ, գաղութատեր
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։