Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ գաղ•տիկ

Ստուգաբանություն խմբագրել

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

տե՛ս գաղտ

գաղտնակը ընկեր է
ասվում է, երբ երեխայի քիմքը իջած է լինում ու չի կարողանում ծծել ◆ Գաղտնակ վերցնող կիներ բութ մատովնին վեր կառնեն։ (Կարապետ Գաբիկյան)

Սասուն՝ ուրագի նմանվող քաղհանի գործիք ◆ Հարսներն ու աղջիկները գաղտիկներով փորում և պոկում էին մոլախոտները։ (Եղիազար Կարապետյան)

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։