գաճաճ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɡɑˈt͡ʃɑt͡ʃ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ գաճաճ

վանկեր՝ գա•ճաճ 

Ստուգաբանություն

Ծագումն անհայտ է։

Գոյական

1. սովորականից շատ կարճ հասակով մարդ, թզուկ ◆ Առյուծներն աղվեսներին կաթ չեն ջամբում և ոչ էլ դյուցազնուհիները գաճաճներ են սնուցում։ (Մուրացան)
2. (աստղգ․) նույն է՝ ենթաթզուկ
3. (փխբ․) աննշան, փոքրիկ, չնչին մարդ

Ածական

1. խիստ կարճ, ցածլիկ, կարճահասակ ◆ Կիրճի լանջերին կանաչ շատրվանների նման երևում էին եղևնիների գաճաճ թուփեր։ Սերո Խանզադյան
2. (փխբ․) աննշան, փոքրիկ, չնչին ◆ Գաճաճ տնտեսություն։ ◆ Մինչև հեղափոխությունը Ցարիցինում կային ընդամենը 5200 կիլովատ կարողությամբ գաճաճ էլեկտրակայաններ։ (Մամուլ)

Հոմանիշներ

1. թզուկ, թզահասակ, կարճահասակ, կարճիկ, փոքրահասակ, փոքրամարմին, փոքրանձն, կոտակ, կարճլիկ (ժղ․), (գվռ․)՝ կոլոտ, ճստլիկ, ճստիկ-պստիկ, ճնտիկ, գռլոճ, քզուխ, քզխիկ
2. տե՛ս չնչին (1)

Արտահայտություններ

1. մտքով գաճաճ - մտավորապես խեղճ, աղքատիմաց

Ի արտաքին հոլովում
	Եզակի թիվ	Հոգնակի թիվ
Ուղղ.	գաճաճ(ը)	գաճաճներ(ը)
Սեռ.	գաճաճի	գաճաճների
Տր.	գաճաճի(ն)	գաճաճների(ն)
Հայց.	գաճաճ(ը)	գաճաճներ(ը)
Բաց.	գաճաճից	գաճաճներից
Գործ.	գաճաճով	գաճաճներով
Ներգ.	գաճաճում	գաճաճներում

Բաղադրյալ բառեր
գաճաճություն գաճաճային

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ dwarf, gnome գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ карлик (ru) ‎(karlik) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɡɑˈt͡ʃɑt͡ʃ]

Ստուգաբանություն

հուն․ pugmaios` «բռունցքի չափ»

Բացատրություն

1. (ֆզլգ․) կարճահասակ մարդ
2. նեգրոիդ ռասայի մի շարք կարճահասակ (միջին հասակը՝ մինչև 150 սմ) ցեղերի անվանումը Կենտրոնական Աֆրիկայում և Հարավարևելյան Ասիայի որոշ շրջաններում

Հոմանիշներ

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ pugmy, pigmy ռուսերեն՝ пигмей (ru) ‎(pigmej)

Աղբյուրներ

• Սիլվա Ամիրյան, Արտաշես Մարտիրոսյան, Ֆիզիոլոգիական տերմինների հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն բառարան-տեղեկատու (ԵՊՀ հրատարակչություն), Երևան, 2013 — 704 էջ, ISBN 978-5-8084-1819-6։