գաճաճային
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɡɑt͡ʃɑt͡ʃɑˈjin]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ գաճաճային
վանկեր՝ գա•ճա•ճա•յին
Կազմություն խմբագրել
Արմատ՝ գաճաճ, վերջածանց՝ -ային:
Ածական
- գաճաճին հատուկ՝ վերաբերող, գաճաճի ◆ Ասպարեզում վխտում են գաճաճները՝ իրենց գաճաճային քարոզչությամբ։ (Օքրո Օքրոյան)
Հոմանիշներ խմբագրել
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։