գայիսոն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɡɑjiˈsɔn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ գայիսոն
վանկեր՝ գա•յի•սոն
Ստուգաբանություն խմբագրել
Փոխառություն՝ հունարեն γαίσον:
Գոյական
- թագավորական ականակուռ քանդակազարդ կարճ մական, որ իշխանության խորհրդանիշներից մեկն է ◆ Մագաղաթի ճակատը, ինչպես միշտ, զարդարված էր ոսկի և կապույտերանգ մանրանկարով, որ ներկայացնում էր բյուզանդական թագը, գահն ու գայիսոնը: Ստեփան Զորյան
- (փխբ․) թագավորական իշխանություն, միահեծան տիրակալություն ◆ Արդյոք այրվեցի՞ն, ծուխ ու մոխիր դարձա՞ն այն մատյաններն ու մագաղաթները, որոնք գտնվում են իմ գայիսոնի ներքո։ (Ավետիք Իսահակյան)
Հոմանիշներ խմբագրել
- արքայացուպ, արքայագավազան
- տե՛ս իշխանություն (1)
Արտահայտություններ խմբագրել
- գայիսոնի տակ առնել - ենթարկել
| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | գայիսոն(ը) | գայիսոններ(ը) |
| Սեռ. | գայիսոնի | գայիսոնների |
| Տր. | գայիսոնի(ն) | գայիսոնների(ն) |
| Հայց. | գայիսոն(ը) | գայիսոններ(ը) |
| Բաց. | գայիսոնից | գայիսոններից |
| Գործ. | գայիսոնով | գայիսոններով |
| Ներգ. | գայիսոնում | գայիսոններում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։