գանգատավոր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɡɑŋɡɑtɑˈvɔɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ գանգատաւոր
վանկեր՝ գան•գա•տա•վոր
Կազմություն
խմբագրելԱրմատ՝ գանգատ, վերջածանց՝ -ավոր:
Ածական
- (նորբ․) դժգոհ,տրտնջացող
- գանգատվող, տրտնջացող
- գանգատաբեր
- գանգատ պարունակող՝ արտահայտող
- (իրավ․) հայցվոր, բողոքավոր ◆ Գանգատավորի խոսքին չի հավատում։ Հովհաննես Թումանյան
Հոմանիշներ
խմբագրել- գանգատարկու
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։