գեջ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɡɛd͡ʒ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ գեջ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԹերևս բնիկ հնդեվրոպական * guhoidhio-` * guheid- «հեղուկ, խոնավ» արմատից. հմմտ. հին սլավոներեն židǔkǔ «հեղուկ, ջրիկ» (հայ-սլավոնական զուգաբանություն)։
Ածական
- (նորբ․) Արարատյան, Ղարաբաղ, Թբիլիսի, Համշեն՝ թաց, խոնավ ◆ Գեջն ալ չուրի հիդ է էրվում։ (Գրիգոր Տեր-Ալեքսանդրյան) ◆ Ասում են՝ գեջ ես կտրել դու մերին։ Հովհաննես Թումանյան
- Ղազախ՝ չափազանց կեղտոտ
- դալար, աճուն
- (փխբ․) վավաշոտ
- թացություն
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։