գերիշխան
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɡɛɾiʃˈχɑn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ գե•րիշ•խան
Ստուգաբանություն խմբագրել
Ածական
- գերագույն իշխանություն ունեցող
- առաջնորդող, ղեկավարող, գլխավորող (հեգեմոն)
- ավագ իշխան, որի հովանավորության՝ ենթակայության տակ գտնվում է մի ուրիշ իշխան՝ ավատառու (սուվերեն) (պատմ․)
Հոմանիշներ խմբագրել
- սուվերեն, գերիշխանական
- հեգեմոն
- ավատառու (պատմ․)
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։