Հայերեն
Դասական ուղղագրութեամբ՝ գժուել
վանկեր՝ գ(ը)ժ•վել
Բայ
- խելքը կորցնել, խելագարվել
- չարաճճիությունը բռնել, անկարգություն անել
- զայրանալուց իրեն կորցնել, կատաղել, մոլեգնել
- անխոհեմ գտնվել
- շատ հավանել՝ համակրել՝ սիրել, խելքը գնալ մեկի՝ մի բանի համար
- տե՛ս խելագարվել
Խոնարհում
|
|
Անորոշ դերբայ
|
գժվել
|
Ենթակայական դերբայ
|
գժվող
|
Հարակատար դերբայ
|
գժված
|
Համակատար դերբայ
|
գժվելիս
|
Անկատար դերբայ
|
գժվում
|
Վաղակատար դերբայ
|
գժվել
|
Ապակատար դերբայ
|
գժվելու
|
Ժխտական դերբայ
|
գժվի
|
անձ
|
եզակի
|
հոգնակի
|
առաջին
|
երկրորդ
|
երրորդ
|
առաջին
|
երկրորդ
|
երրորդ
|
Սահմանական եղանակ
|
|
ես
|
դու
|
նա
|
մենք
|
դուք
|
նրանք
|
Անկատար ներկա
|
գժվում եմ
|
գժվում ես
|
գժվում է
|
գժվում ենք
|
գժվում եք
|
գժվում են
|
Անկատար անցյալ
|
գժվում էի
|
գժվում էիր
|
գժվում էր
|
գժվում էինք
|
գժվում էիք
|
գժվում էին
|
Ապակատար ներկա
|
գժվելու եմ
|
գժվելու ես
|
գժվելու է
|
գժվելու ենք
|
գժվելու եք
|
գժվելու են
|
Ապակատար անցյալ
|
գժվելու էի
|
գժվելու էիր
|
գժվելու էր
|
գժվելու էինք
|
գժվելու էիք
|
գժվելու էին
|
Վաղակատար ներկա
|
գժվել եմ
|
գժվել ես
|
գժվել է
|
գժվել ենք
|
գժվել եք
|
գժվել են
|
Վաղակատար անցյալ
|
գժվել էի
|
գժվել էիր
|
գժվել էր
|
գժվել էինք
|
գժվել էիք
|
գժվել էին
|
Անցյալ կատարյալ
|
գժվեցի
|
գժվեցիր
|
գժվեց
|
գժվեցինք
|
գժվեցիք
|
գժվեցին
|
Ըղձական եղանակ
|
|
ես
|
դու
|
նա
|
մենք
|
դուք
|
նրանք
|
Ապառնի
|
գժվեմ
|
գժվես
|
գժվի
|
գժվենք
|
գժվեք
|
գժվեն
|
Անցյալի ապառնի
|
գժվեի
|
գժվեիր
|
գժվեր
|
գժվեինք
|
գժվեիք
|
գժվեին
|
Պայմանական եղանակ
|
|
ես
|
դու
|
նա
|
մենք
|
դուք
|
նրանք
|
Ապառնի
|
կգժվեմ
|
կգժվես
|
կգժվի
|
կգժվենք
|
կգժվեք
|
կգժվեն
|
Անցյալի ապառնի
|
կգժվեի
|
կգժվեիր
|
կգժվեր
|
կգժվեինք
|
կգժվեիք
|
կգժվեին
|
Հարկադրական եղանակ
|
|
ես
|
դու
|
նա
|
մենք
|
դուք
|
նրանք
|
Ապառնի
|
պիտի գժվեմ
|
պիտի գժվես
|
պիտի գժվի
|
պիտի գժվենք
|
պիտի գժվեք
|
պիտի գժվեն
|
Անցյալի ապառնի
|
պիտի գժվեի
|
պիտի գժվեիր
|
պիտի գժվեր
|
պիտի գժվեինք
|
պիտի գժվեիք
|
պիտի գժվեին
|
Հրամայական եղանակ
|
|
|
դու
|
|
|
դուք
|
|
Ապառնի
|
|
գժվի՛ր
|
|
|
գժվե՛ք
|
|
|
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։