Հայերեն

վանկեր՝ գյա•վու•րել 

Բայ

  1. (նորբ․) իբրև գյավուր՝ հայ քրիստոնյա դառնալ ◆ Շուն գյավուրեցի՞ր․․․ Դե, գյավուր կեցիր։ Հովհաննես Շիրազ

Աղբյուրներ

խմբագրել