գոյություն
Հայերեն
ՄՀԱ: []
վանկեր՝ գո•յու•թյուն
Ստուգաբանություն
խմբագրել- լինելը, լինելություն
- գոյացություն
- կյանք
- առկայություն
- էակ, գոյակ (հնց․)
Բացատրություն
- (լեզվբ․) առնչության (տե՛ս առնչություն անդամոց) տեսակ, երբ նախադասության առնչակից անդամներից մեկը բաց է թողնված կամ դրված է զորությամբ և հասկացվում է մտքով
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել- գոյությունը քարշ տալ - մի կերպ ապրել, յոլա գնալ
- գոյության կոչել, գոյություն տալ - առաջացնել, կյանքի կոչել, ստեղծել, գոյացնել
- գոյության կռիվ
- կենդանական ու բուսական օրգանիզմների՝ իրենց շրջապատող պայմանների աննպաստ գործոնների հաղթահարման, այդ պայմաններին հարմարվելու և տարբեր տեսակների ներկայացուցիչների (առանձնյակների) միջև եղած հակամարտ հարաբերությունների ամբողջությունը, որ օրգանական աշխարհի զարգացման հիմնական գործոններից մեկն է (կենս․)
- պայքար հանուն կյանքը պահպանելու, ապրելու (փխբ․)
- գոյության միջոցներ - գոյությունը պահպանելու, ապրելու անհրաժեշտ միջոցների ամբողջությունը
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։
- Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։