Հայերեն

  Արտասանություն

ՄՀԱ: []

վանկեր՝ գո•յու•թյուն  

Ստուգաբանություն

խմբագրել
  1. լինելը, լինելություն
  2. գոյացություն
  3. կյանք
  4. առկայություն
  5. էակ, գոյակ (հնց․)

Բացատրություն

  1. (լեզվբ․) առնչության (տե՛ս առնչություն անդամոց) տեսակ, երբ նախադասության առնչակից անդամներից մեկը բաց է թողնված կամ դրված է զորությամբ և հասկացվում է մտքով
Հոմանիշներ
խմբագրել
  1. գոյ, կեցություն, լինելություն
  2. գոյատևություն
  3. տե՛ս արարած, էակ
  4. առկայություն
Արտահայտություններ
խմբագրել
  1. գոյությունը քարշ տալ - մի կերպ ապրել, յոլա գնալ
  2. գոյության կոչել, գոյություն տալ - առաջացնել, կյանքի կոչել, ստեղծել, գոյացնել
  3. գոյության կռիվ
    1. կենդանական ու բուսական օրգանիզմների՝ իրենց շրջապատող պայմանների աննպաստ գործոնների հաղթահարման, այդ պայմաններին հարմարվելու և տարբեր տեսակների ներկայացուցիչների (առանձնյակների) միջև եղած հակամարտ հարաբերությունների ամբողջությունը, որ օրգանական աշխարհի զարգացման հիմնական գործոններից մեկն է (կենս․)
    2. պայքար հանուն կյանքը պահպանելու, ապրելու (փխբ․)
  4. գոյության միջոցներ - գոյությունը պահպանելու, ապրելու անհրաժեշտ միջոցների ամբողջությունը

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։
  • Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։