գունդ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɡund]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ գունդ
գունդ 1
խմբագրել- Պոլիս՝ (փխբ․) բթամիտ, հաստագլուխ ◆ Ի՞նչ գունդն է, ոչինչ չի հասկանում։ ԱՃ
- Համշեն՝ ընկույզի ամբողջական հանված միջուկը
- Բուլանըխ, Վան, Ոզմ՝ սայլի՝ ճախարակի՝ ջրաղացի՝ գութանի անիվի բոլորակ մասը, թոփ
Ստուգաբանություն
խմբագրելՓոխառություն իրանական աղբյուրից՝ *gund. հմմտ. ավեստերեն gunda «խմորի գունդ», միջին պարսկերեն gund «ամորձի»։
Գոյական
- երկրաչափական մարմին, որ գոյանում է շրջանն իր տրամագծի շուրջը պտտելով ◆ Գնդի շառավիղ։
- այդպիսի ձև ունեցող առարկա՝ մարմին ◆ Լուսնի՝ արև գունդ:
- անվի՝ ակի բոլորակ փայտը, որի վրա ամրանում են շառավիղների և որի միջով անցնում է լիսեռը
- (պատմ․) ականակուռ գնդակ, որ թագավորը գայիսոնի հետ բռնում էր ձեռքին, որպես իշխանության նշան
- խմորի գնդած զանգված, բուլ
- որևէ բանի գնդանման զանգված ◆ Պանրի գունդ, հողի գունդ:
Ածական
- կծկված կուչ եկած
Հոմանիշներ
խմբագրել- սկավառակ
- գլուխ
- կոլոն (գվռ․)
- տե՛ս խմորագունդ
Արտահայտություններ
խմբագրել- գունդ անել - գնդի ձև տալ, գնդել
- գունդ դառնալ
- գնդաձև զանգված դառնալ
- կծկվել, կուչ գալ
- առանձին մոտոհրաձգային գունդ
- գնդի բուժծառայության պետ
- գնդի գնդապետ
- գնդի հրամնատար
- զրահատանկային գունդ
- հետևակային գունդ
- պարեկապահակային գունդ
- սահմանապահ զորքերի սահմանապահ
- տանկային գունդ - տե՛ս գունդ՝ զրահատանկային գունդ
Թարգմանություններ | |
գունդ 2
խմբագրելՍտուգաբանություն
խմբագրելՓոխառություն իրանական աղբյուրից. հմմտ. միջին պարսկերեն gund:
Գոյական
- ինքնուրույն զորական միավորում, որ սովորաբար մտնում է դիվիզիայի կամ բրիգադի կազմի մեջ
- (փխբ․) մարդկանց մեծ բազմություն՝ խումբ
- (պատմ․) կազմակերպված զորք, զորաբանակ
- զորքի մի խոշոր հատված՝ մաս
- որևէ բանի մեծ քանակություն՝ բազմություն ◆ Իմ ներսում հիմա հուզվում են, աճում ու շարժվում ուրիշ խոհերի գնդեր:Եղիշե Չարենց
- (ռազմ․) առանձին զորամաս, զինված ուժերի հիմնական մարտավարական միավոր հրաձգային, մեքենայացված, մոտոհրաձգային, տանկային, հրետանային, ավիացիոն և այլ զորատեսակների միավորումներում
Հոմանիշներ
խմբագրել- զորագունդ
- տե՛ս խումբ
Արտահայտություններ
խմբագրել- գունդ կազմել - միանալով՝ ի մի հավաքվելով զորաբանակ կազմել
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Դ․Ս․ Չիլինգարյան, Ե․Լ․ Երզնկյան, Պաշտպանական-անվտանգային տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Գյումրի, «ՀՀ ՊՆ ռազմավարական հետազոտությունների ինստիտուտ», 2015 — 1196 էջ։
- Ֆարիդ Գրիգորյան, Ռազմագիտական տերմինների դպրոցական հայերեն-ռուսերեն թարգմանական-բացատրական բառարան (Մակմիլան-Արմենիա), Երևան, 2006 — 144 էջ։